Οργανισμός

Μια φορά και ένα σώμα, ήταν ένα κεφάλι. Ένα κεφάλι σταθερα προσκολλημενο για 46 συναπτά έτη πάνω σε ένα θηλυκό  σώμα. Ήταν ένα ωραιότατο κεφάλι με ολα του τα κομφόρ, μάτια, στόμα, μύτη, αυτιά, μαλλιά, και .. με ενα κάποιο μυαλό, που μια έκανε την παρουσία του αισθητή και μια εξαφανιζόταν! Και εκεί ήταν η μεγάλη “πληγή” του κεφαλιού. Διότι υπέφερε έτσι ακυβέρνητο που ένιωθε πολλές φορές, αφού το μυαλό, μην θέλοντας πολλές σχέσεις μαζί του, το εγκατέλειπε συχνά και το άφηνε ακατοίκητο. Το κεφάλι μαζί με όλα τα κομφόρ του, είχε προσπαθήσει παρά πολλές φορές να κάνει μια συζήτηση με το φευγάτο μυαλό του, μήπως και καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει στη σχέση τους, αλλά το μυαλό έβρισκε συνέχεια δικαιολογίες για να αποφύγει την συζήτηση γιατί απεχθανόταν οτιδήποτε τοξικό.
Η συζήτηση λοιπόν πήγαινε συνήθως ως εξής:
-μου είπαν τα αυτιά ότι σε άκουσαν και κατάλαβα ότι δεν βγήκες απόψε…
-νυστάζω, τι θες;
-γιατί νυστάζεις ρε χαμένο, που γυρνούσες πάλι εχθές;
-όπου δεν φτάνουν τα ηλίθια μάτια σου γυρνούσα! Και απορώ γιατί δεν έμεινα εκεί!
-τα ηλίθια μάτια μου είναι και δικά σου και σε παρακαλώ να μην τα βρίζεις! Άλλωστε αυτά εστιάζουν όπου τους δείξεις εσυ, κιεσυ λείπεις συνέχεια… πως να έχουν όραμα!
-ότι ήταν να τους δείξω τους το έχω δείξει.
-σε έχουμε ανάγκη το καταλαβαίνεις;;;; Σε χρειαζόμαστε! Ολόκληρο το σώμα σε ψάχνει!!! Αναρωτιέται που εισαι;; Προχθές παλι τα χέρια χτύπησαν τον βιολογικό απόγονο του DNA μας! Που εισαι;;;;;; Δεν μπορω αλλο να κανω τα παντα μόνο μου χωρις εσενα! Θα παραιτηθούν ολα τα όργανα, δεν ειναι ευτυχισμένα ειπαν στην τελευταία συνέλευση!
-Τι δεν καταλαβαίνεις,ε;;  ΤΙ;;;;; Δεν αντέχω αλλο να μου ρίχνεις ευθύνες για το χαλι αυτού του οργανισμού! Εσεις ολοι οι υπόλοιποι τι κάνετε;;;;
Έλεγε ενοχλημένο το μυαλό και έκλεινε το κέντρο ακοής ως ένδειξη διαμαρτυρίας.
-Καημένο μου ένα σου λέω…θα πάω για λοβοτομή! Και τότε να δω τι θα λες όταν θα σε διώξω από δω μεσα μια και καλή! Μου χεις φάει τη ζωή, μου χεις φάει!
-“Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή” θα λέω! Κάνε ότι θέλεις απλά μην ασχολείσαι άλλο μαζί μου!
Έλεγε το μυαλό και εφτιαχνε τόνους μελατονινης για να αποδράσει μέσω ύπνου από τον έλεγχο, την επίκριση και την καταπίεση του αχωνευτου κρανίου που του λαχε να κατοικεί.

Το κεφάλι λοιπόν, οντας βαθειά παθητικό-επιθετικό, και θέλοντας να εκδικηθεί το μυαλό, είχε αποκτήσει πολυ στενή επαφή με το σώμα και ειδικά με το λεπτό έντερο. Ήταν το μόνο όργανο σε ολόκληρο τον οργανισμό που θεωρούσε πιο έμπιστο και αρκετά σοβαρό (για να κλαφτει ελεύθερα για το δραμα του και για να κακολογησει αισχρά το μυαλό). Εξ´ου και το ονόμαζαν λεπτό. Λόγω της διακριτικότητας του. Σε αντίθεση με το γειτονικό του παχύ έντερο, που ήταν κοντόχοντρο, τραχύ και άξεστο σαν ιδιοσυγκρασία. Το λεπτό έντερο λοιπον, ήταν πολύ ευαίσθητο και συμπονετικό όργανο και άκουγε το κεφάλι με αληθινό νοιαξιμο! Τόσο πολύ που συμπονουσε το κεφάλι το έντερο, που μετά από κάθε στενάχωρη συζήτηση τους, γινόταν τούμπανο από την στεναχώρια του… Αυτό του το πρήξιμο δημιουργούσε δυσάρεστα αέρια που όταν αυτά έβγαιναν με φορα από το σώμα, η μύτη που δεν κρυολογουσε ποτέ και που κρυφό λάτρευε το μυαλό, ενεργοποιούνταν πρώτη και έδινε αμεσα σήμα άσχημης οσμής στο μυαλό, ως ένδειξη ακλόνητης ερωτικής προσήλωσης στο μεγάλο (φευγάτο) αφεντικό! Το μυαλό που έπαιρνε εγκαίρως  το μηνυμα απο την πιστή μύτη και αφού γνώριζε καλά την ευαισθησία του εντέρου, καταλάβαινε ότι το ύπουλο κεφάλι το έθαβε συστηματικά στο λεπτό έντερο και φυσικα μετα γινόταν της κορτιζόλης!!!

-Ξέρεις τι…τα ξέρω ολα!
Είπε το μυαλό στο έντερο μια μερα που το πράγμα ειχε φτάσει στο μη παρέκει.
Ήταν μια μέρα που το κεφάλι είχε πάει με τα μαλλιά στο κομμωτήριο και το στόμα, που είχε βρει τη χαρά και το νόημα του, δεν έκλεινε. Οποτε κρατούσε όλο το κεφάλι απασχολημένο με την πολυλογία του και έτσι αυτό δεν κατάλαβε ότι το μυαλό είχε πιάσει το έντερο εξαπινης!
-ω..τιμή μου που επικοινωνείτε μαζί μου επι προσωπικου, έχω ακούσει τόσα για εσάς..!
Είπε το έντερο σαστισμένο και ξεκίνησε να φουσκώνει, αλλά αυτή τη φορά από άγχος….
-κοφτο, γιατί σου είπα ξέρω!
Απάντησε το μυαλό ενοχλημένο από τις ανούσιες τυπικουρες του λεπτού εντέρου, που πάντα ήταν ένα βαθειά comme il faut όργανο, παρ´ολα τα καθόλου chic αποτελέσματα της υγειούς λειτουργίας του.
-δεν σας καταλαβαίνω..
Είπε ξανά το έντερο και έστριψε από τον φόβο του..
-άσε τις ευγένειες και τους πληθυντικους έντερο, και πες μου τι σου λέει αυτό το οβάλ νούμερο που το παίζει θύμα σε όλο τον οργανισμό και που με ρεζιλεύει από την Φωνητικη χορδή μέχρι την κνημιαια αρτηρία!
Απάντησε θυμωμένα το μυαλό και έδωσε εντολή στην αρτηριακή πίεση να παίξει ενα κομμάτι death metal, το αίμα άρχισε να ρέει στο ρυθμό της μουσικής και η καρδιά έδωσε τους ψηλότερους της παλμούς για να ετοιμάσει τους κατάλληλους μηχανισμούς αποφυγής κινδύνου …
-..ε.. ποιο…ποιο οβάλ νούμερο κύριε μυαλό μου; Δεν καταλαβαίνω που αναφερεσθε. Εγώ με την καρδιά μιλάω συχνά, δεν είναι οβάλ μεν, αλλά ξέρω ότι υποφέρει από έντονες ταχυκαρδίες τελευταία…φαντάζομαι το γνωρίζετε…
-ε πως να μην έχει ταχυκαρδίες η κατακαημενη η καρδιά με τόση αδρεναλίνη που της στέλνω!!! Με το τρελό κεφάλι που έχουμε μπλέξει όλοι εδώ μέσα… που θέλει…. σπάσιμο θέλει!!!!
Ενω μιλούσε το μυαλό, ολα τα όργανα είχαν βάλει τις πολεμικές στολές τους και μάχονταν το ενα το αλλο.
-α.. το κεφάλι εννοούσατε κύριε μυαλό μου, δεν το κατάλαβα… είπε το απεγνωσμένο έντερο που έβλεπε τι γινόταν γύρω του και δεν ήξερε τι να κανει για να ηρεμίσει το μυαλό και ετσι να ηρεμίσει και το υπόλοιπο σώμα…
-βρε άσε το δούλεμα σου λέω! Μου τα είπε όλα η μύτη! Αφού βρωμάει ο τόπος! Έρχεται κάθε απόγευμα το κεφάλι και σε πρήζει με την τρέλα του…! Τι να κανεις κιεσυ να σκάσεις; Ξέρω σου λέω!
Βρυχήθηκε το μυαλό και τα υπόλοιπα όργανα εβγαλαν μια κραυγή πολέμου!
-η μύτη….;;;;; είπε σοκαρισμένο το έντερο!
Πω πω, πως δεν το σκέφτηκα αυτό!!! Πω, πω πως μου ξέφυγαν τα αέρια!!! Αν είναι δυνατόν, έχω χάσει κάθε αίσθηση αυτοσυγκράτησης και αξιοπρεπείας! Να μην μπορώ να κρατήσω ένα μυστικό! Που κατάντησα Θεέ μου, που! (Σκέφτηκε από μέσα του το έντερο και πρήστηκε κι άλλο από την ίδια του την αυτοκριτική!)
-Κοτζάμ έντερο δέκα μέτρα και φοβάσαι να πεις την αλήθεια… ε τι να σου πω!
Διέκοψε απαξιωτικά το μυαλό τον αυτομαστιγωτικο εσωτερικό διάλογο του εντέρου..
-Ακούστε κύριε μυαλό μου, και ξέρετε ποσο σας σέβομαι.. είπε το έντερο μαζεύοντας όσο θάρρος του είχε απομείνει…
-δεν θέλω ρε παιδί μου να με σέβεσαι!!!! Θέλω να μου πεις τι τρέχει με το κεφάλι, τι φήμες διαδίδει για εμένα στον οργανισμό, γιατί έχει παρατραβήξει αυτή η ύπουλη ιστορία και πρέπει τα πράγματα να μπουν σε μια τάξη εδώ μέσα μια κάποια στιγμή! Να καταλάβουμε ποιος ειναι ποιος τελοσπαντων!!! Ούρλιαξε το μυαλό με Χιτλερική υστερία!
Τρομάζει το έντερο, ξεσπάει σε κλάμματα και εκεινη την απολωλη στιγμη αποφασίζει επιτέλους να αποκαλύψει το μύχιο μυστικό του. “Αααααααα!!! Μεχρι εδω!!!!! Τέλος αυτη η κακοποίηση!!!! Χρονια ολόκληρα τώρα προσπαθώ να κρύψω το γεγονός ότι έχω πρόβλημα!!! ΝΑΙ ΕΧΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ακούς;! Με λένε Λεπτό Έντερο και ΔΕΝ ειμαι καλα!!! Μπορεί να είμαι 10 μέτρα όργανο, μπορεί να φαίνομαι δυνατό και ικανό, αλλά ο δωδεκαδακτυλος μου ξέρει τι περνάω… Έχω το σύνδρομο του ευερέθιστου! Χρονια τωρα!!! Υποφέρω φρικτά από τυμπανισμους, μετεωρισμους, φουσκώματα.. και όλα αυτά στα σιωπηλά…. χρόνια ολόκληρα προσπαθώ να κρύψω τα συμπτώματα της επίπονης ασθένειας μου και να κάνω τη δουλειά μου αξιοπρεπώς και όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται! Προσπαθώ μεχρι και το δικο σου κενό να αναπληρώσω!!!  Ημαρτον πια!!!! Δεν έχω ζητήσει ποτέ βοήθεια από κανέναν σας, όλοι όμως σε εμένα έρχεστε για βοήθεια, γιατί οσα χρονια εσυ την εχεις δει ελεύθερο και ο ωραιο και το κεφαλι το παίζει θυμα, υποφέρουμε ολοι εδω μεσα!!! Όλος ο οργανισμός εχει πάθει μπλακ αουτ! Κοιτα γύρω σου!!! Τα μισά όργανα εχουν δημιουργήσει φατρίες και σκοτώνονται μεταξύ τους και τα αλλα μισά ειναι στα όρια της αυτοκτονίας!!!  Και τι κάνουν ολα αυτα τα όργανα που υποφέρουν;;; Ερχονται σε εμενα! ΣΕ ΕΜΕΝΑ! Λες και γράφει στα εκκολπωματα μου “εδω τσάμπα ψυχοθεραπεία!”
Παμε καλα ρε; Ολοι σε αυτο εδω το σύστημα κοιτάτε τον εαυτούλη σας!  Δεν αντέχω άλλο!!!! Δεν θα βγάλω πολύποδες εγώ για όλους εσάς!!! Άι σιχτιρ πια εδω μέσα! Δεν με νοιαζει αν το κεφαλι την εχει δει κακοποιημένη, κλαίουσα νοικοκυρά, ουτε αν εσυ δεν γουστάρεις το κατάλυμα που σου προσφέρει το κεφαλι! Στο κάτω κάτω αυτο σου δωθηκε για να ζεις! Δυστυχως δεν μπορω να ανέβω εγω εκει πανω αντί για σενα και να το παίξω αρχηγοπουλο και μυαλό, γιατι καταλαβαίνεις οτι θα γίνουν ολα σκατα! Λοιπόν, ο καθένας στο πόστο του εδω μεσα!!! Αντε αναλάβετε καμία ευθύνη εσυ και το κεφαλι, αντε γιατι δεν μας βλεπω καθόλου καλα!!! Είπε με φορα το έντερο και ως δια μαγείας ξεφούσκωσε! Και επίσης ως δια μαγείας θεραπεύτηκε για πάντα.
Το μυαλό αποσβολωμένο από την ξαφνική και αφοπλιστική ειλικρίνεια του εντέρου, ένιωσε μια αίσθηση ντροπής στο πρόσθιο μερος του και αμέσως έδωσε εντολή στον ιππόκαμπο να γινει μεταφορά αυτής της πολύτιμης πληροφορίας από τη βραχυπρόθεσμη μνημη στην μακροπρόθεσμη, έτσι ώστε να μην ξεχάσει ποτέ αυτο που βίωσε.

Οταν το κεφαλι και τα μαλλιά τελείωσαν απο το κομμωτήριο, το μυαλό ηταν εκει και τους περίμενε. Ηταν εκει και με τα δυο του ημισφαίρια παρόντα και σε απόλυτα συγχρονισμένη διμερή λειτουργία. Δεν ειχε φτιάξει μελατονινη αποψε. Το κεφαλι ένιωσε τη διαφορα στα ματια που ξαφνικά άρχισαν να δακρύζουν. Είχαν καιρό να δακρύσουν.

-Θες να μιλησουμε;
ρώτησε γλυκα το μυαλό.
-νόμιζα οτι δεν θα το πρότεινες ποτε.
Απαντησε (λίγο θεατρικά) το κεφαλι για να γινει πιο χαριτωμένο. Αμεσως τοτε, το μυαλό έβγαλε με ιπποτικη γοητεία ενα παλαιωμενο μπουκάλι Ωκυτοκινης απο την κάβα του και μέθυσε το κεφαλι απο αυτήν την πολύτιμη ουσία, αλλα και ολοκληρο το υπόλοιπο σώμα, στελνοντας γενναιόδωρους γύρους σφηνάκια απο ντοπαμίνη και σεροτονίνη!
-Ολα θα τα βρουμε…. ολα.
Είπε το μυαλό, και το κεφαλι χαμήλωσε ζαλισμένο απο τρυφερότητα και συγκίνηση..

Η 46 χρονη γυναίκα σήκωσε το κεφαλι της και βουρκωμένη χαμογέλασε στον καθρέφτη της. Ειχε καιρό να νιώσει οτι αγαπούσε τον εαυτό της…οτι ολα ηταν πλέον σε αρμονία…

D.